Συχνές Ερωτήσεις

Γεννιομαστε έχοντας ήδη τη γνώση του τρόπου με τον οποίο ζητάμε βοήθεια. Ένα βρεφος αν πονάει, αν πεινάει, αν νιώθει μόνο του, ξέρει πώς να ζητήσει βοήθεια: Κλαίει. Από την παιδική ηλικία μαθαίνουμε να μη ζητάμε βοήθεια (''μην κλαις'' μας λένε συνήθως όταν σαν παιδιά κλαίμε) και δυστυχώς δε σταματάμε μεγαλώνοντας (''μη στενοχωριέσαι'' μας λένε συνήθως όταν σας ενήλικες στενοχωριόμαστε). Ωστόσο η γνώση με την οποία γεννηθήκαμε, δεν ξεχνιέται. Οποιαδήποτε στιγμή της ζωής μας νιώσουμε ότι αρνούμαστε στον εαυτό μας τη βοήθεια που ζητάει, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να επαναστατήσουμε στο λάθος που διδαχτήκαμε και να επικοινωνήσουμε. Ο Ψυχολογος είναι εκείνος που θα μας βοηθήσει να βρούμε τον εαυτό μας.

Η αλλαγή του τρόπου σκέψης και η αποβολή παγιωμένων αντιλήψεων μπορεί να είναι μια δύσκολη διαδικασία, όμως η απόλαυση των καρπών της, μας δικαιώνει.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθορίζουν τη διάρκεια της προσπάθειας κατά περίπτωση. Αν θέλαμε να αναφέρουμε τους δύο κύριους, τότε ο πρώτος είναι η ένταση του προβλήματος και ο δεύτερος  είναι η συμμαχία μεταξύ μας.

Ο επιστήμονας που σέβεται την Επιστήμη την οποία υπηρετεί, όχι απλώς τηρεί το απόρρητο, αλλά είναι εκ φύσεως σοβαρός, επομένως κι εχέμυθος.

- Ο Άνθρωπος, κατά τη διάρκεια της ζωής του, στην ταυτότητά του δεν έχει ποτέ έναν μόνο τίτλο: Είναι γιος ή κόρη, είναι μαθητής/τρια, είναι έφηβος/η, είναι φίλος/η, είναι συγγενής, είναι γείτονας, είναι εκπαιδευόμενος/η, είναι εργαζόμενος/η, είναι αθλητής/τρια, είναι εκπαιδευτής/τρια, είναι διευθυντής/τρια, είναι υπάλληλος, είναι οικοδόμος, είναι επιστήμων, είναι συλλέκτης, είναι ταξιδευτής, και η λίστα αυτή είναι πραγματικά ατελείωτη... Συγχρόνως, οι τίτλοι αυτοί υπάρχουν οι περισσότεροι ταυτόχρονα μέσα σε κάθε διάστημα της ζωής μας. Τελευταίο λοιπόν θα αναφέρω τον τίτλο εκείνον, τον οποίο θεωρώ ως τον πιο σημαντικό και τον πιο δύσκολο απ' όλους τους τίτλους που μπορεί να πάρει ένας άνθρωπος στη ζωή του και τον μόνο για τον οποίο μπορεί (σε αντίθεση με όλους τους άλλους τίτλους) να είναι απροετοίμαστος και χωρίς εκπαίδευση: Είναι ο τίτλος του γονέα.

- Όταν νιώθουμε ότι δε μπορούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα ''γιατί'', σχετικά με την όχι τόσο καλή διάθεσή μας ή/και την συμπεριφορά μας,

-  Όταν νιώθουμε ότι οι γνώσεις θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν στην καλύτερη δυνατή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας.

- Όταν η αγωνία μας για κάτι (που είναι φυσιολογική διαδικασία), έχει πλέον γίνει άγχος για πολλά (που είναι παθολογική κατάσταση),

- Όταν νιώθουμε πως έχουμε γίνει (απο)δέκτες λανθασμένων πεποιθήσεων και τρόπων σκέψης και είτε τις αναπαράγουμε είτε τις οικειοπούμαστε χωρίς πραγματικά να μας αντιπροσωπεύουν,

- Όταν το ένστικτό μας μας λέει οτι χρειαζόμαστε ένα χέρι βοήθειας ή ένα φως στο δρόμο μας, 

- Όταν θέλουμε -χωρίς εμφανή ή παθολογικά αίτια- να κάνουμε ένα δώρο στον εαυτό μας, να απαλλαγούμε από επίκτητους τίτλους και να γίνουμε καλύτεροι σε όλους τους τίτλους της ταυτότητάς μας,

τότε καλό είναι να απευθυνθούμε σε έναν ειδικό επιστήμονα, ο οποίος με αγάπη και ενσυναίσθηση θα μας βοηθήσει να μπούμε στο δρόμο της αυτοβελτίωσης και να τον περπατήσουμε μέχρι το τέλος (το οποίο είναι ακριβώς η αρχή μας, γιατί τότε ξεκινάμε να βλέπουμε και να ενισχύουμε τον καλό ΕΑΥΤΟ μας).